تفسیر آیه اول سوره مبارکه حضرت مریم (ع) – جلسه دوم

⚡️⚡️ تفسیر سوره حضرت مریم ( صوتی )

⚡️⚡️ جلسه شماره + 4 +

🌷 موضوع جلسه : آیه اول سوره حضرت مریم علیهاالسلام – حروف مقطعه ( 2 )

⚡️ مورخه : 06 . 04 . 1401

مطالب بیان شده در جلسه چهارم – سوره مبارکه حضرت مریم علیها السلام

👆👆 👇👇

5. اين حروف، نوعى سوگند و قسم خداوند است.
6. گاهی ترکیب خاص : الر حم ن
7. گاهی : صراط علی حق نمسکه

البرهان ج‏3، ص: 698
درباره كهيعص است از كمال الدين صدوق رحمه اللَّه نقل شده : سعد بن عبد اللَّه قمى به محضر حضرت عسكرى صلوات اللَّه عليه رسيد
و خواست مسائلى را سؤال كند،

امام فرمود از نور چشم من (حضرت مهدى صلوات اللَّه عليه) بپرس، سعد گفت: يا بن رسول اللَّه از تأويل كهيعص با خبرم فرما.
حضرت فرمود: اين حروف از اخبار غيبى است كه خداوند بنده‏اش زكريّا را به آن واقف فرمود،

سپس بر محمّد صلى اللَّه عليه و آله حكايت كرد.
بدين بيان كه زكريّا از خدا خواست
نامهاى پنج تن را به او بياموزد،
جبرئيل آمد و تعليم كرد، زكريّا هر وقت محمّد، على، فاطمه و حسن را ياد مى‏كرد غصّه‏اش برطرف مى ‏شد

و چون حسين را ياد مى‏نمود گريه گلو گيرش مى‏كرد و قلبش مى‏لرزيد، روزى گفت:
خدايا چرا در ذكر چهار اسم غصّه‏ام برطرف مى‏شود و در ذكر حسين اشكم روان ميگردد
و لرزه قلبم بيشتر مى‏شود؟

خداوند از ماجراى حسين عليه السّلام
به وى خبر داد و فرمود :
كــهــيــعــص

كاف اسم كربلا،
هاء هلاكت و شهادت عترت رسول،
ياء يزيد لعنه اللَّه و او ظالم حسين‏ است.
عين عطش آن حضرت
و صاد صبر او است …

فَلَمَّا سَمِعَ بِذَلِكَ زَكَرِيَّا (عَلَيْهِ السَّلَامُ) لَمْ يُفَارِقْ مَسْجِدَهُ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ، وَ مَنَعَ فِيهَا النَّاسَ مِنَ الدُّخُولِ عَلَيْهِ،
وَ أَقْبَلَ عَلَى الْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ، وَ كَانَتْ نُدْبَتُهُ :
إِلَهِي، أَ تُفَجِّعُ خَيْرَ خَلْقِكَ بِوَلَدِهِ.
إِلَهِي أَ تُنْزِلُ بَلْوَى هَذِهِ الرَّزِيَّةِ بِفِنَائِهِ،

إِلَهِي، أَ تُلْبِسُ عَلِيّاً وَ فَاطِمَةَ ثِيَابَ هَذِهِ الْمُصِيبَةِ،
إِلَهِي أَ تُحِلُّ كُرْبَةَ هَذِهِ الْفَجِيعَةِ بِسَاحَتِهِمَا.
ثُمَّ كَانَ يَقُولُ :
إِلَهِي، ارْزُقْنِي وَلَداً تَقَرُّ بِهِ عَيْنِي عَلَى الْكِبَرِ،
وَ اجْعَلْهُ وَارِثاً وَصِيّاً، وَ اجْعَلْ مَحَلَّهُ مِنِّي مَحَلَّ الْحُسَيْنِ،

فَإِذَا رَزَقْتَنِيهِ فَافْتِنِّي بِحُبِّهِ، ثُمَّ افْجَعْنِي بِهِ كَمَا تَفْجَعُ مُحَمَّداً حَبِيبَكَ بِوَلَدِهِ،
فَرَزَقَهُ اللَّهُ يَحْيَى (عَلَيْهِ السَّلَامُ) وَ فَجَعَهُ بِهِ،
وَ كَانَ حَمْلُ يَحْيَى (عَلَيْهِ السَّلَامُ) سِتَّةَ أَشْهُرٍ،
وَ حَمْلُ الْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَذَلِكَ».

كــهــيــعــص
و تفسیر شده باسماء مقدسه الهيه

كافى كَافٍ لِشِيعَتِنَا
هادى هَادٍ لَهُمْ
ذو الايادى الْوَلِيُّ وَلِيٌّ لَهُمْ
عالم عَالِمٌ بِأَهْلِ طَاعَتِنَا
صادق الوعد صَادِقٌ لَهُمْ وَعْدُهُ

خلاصه :
در اول سوره حضرت مریم ع
1= هر يك از اين حروف را اشاره به يكى از اسماء بزرگ خداوند (اسماء الحسنى) مى‏داند
2= اشاره به داستان قيام امام حسين ع در كربلا

3= برخى دعاها خداوند را به اين حروف سوگند مى‏دهيم : «بحق‏ كهيعص» چنانكه حضرت على عليه السلام در دعايى فرمودند :
«اللهم نسئلك يا كاف، ها، يا، عين، صاد».

بحار ج‏92 ص196
وَ عَنْ زَيْنِ الْعَابِدِينَ ع قَالَ : ضَمَّنِي وَالِدِي ع
إِلَى صَدْرِهِ يَوْمَ قُتِلَ وَ الدِّمَاءُ تَغْلِي وَ هُوَ يَقُولُ
يَا بُنَيَّ احْفَظْ عَنِّي دُعَاءً عَلَّمَتْنِيهِ فَاطِمَةُ ع
وَ عَلَّمَهَا رَسُولُ اللَّهِ ص

وَ عَلَّمَهُ جَبْرَئِيلُ ع فِي الْحَاجَةِ
وَ الْمُهِمِّ وَ الْغَمِّ وَ النَّازِلَةِ إِذَا نَزَلَتْ
وَ الْأَمْرِ الْعَظِيمِ الْفَادِحِ
قَالَ ادْعُ :

از حضرت زین‌العابدین علیه السلام روایت شده که می‌فرمایند: “پدرم در روز عاشورا مرا به سینه خویش چسبانید و در حالی که از زخم‌هایشان خون، فوران می‌کرد، فرمود: ای فرزند! دعایی را که فاطمه علیها السلام آن را به من آموخت فراگیر، او از رسول الله صلی الله علیه و آله و آن حضرت نیز از جبرییل آن را فرا گرفته بود تا در حوائج، مهمّات، اندوه و حوادث تلخی که بر او وارد می‌شود و پیش‌آمدهای عظیمی که رخ می‌دهد آنرا بخواند.”

سپس فرمود: بخوان:

بِحَقِ‏ يس‏ وَ الْقُرْآنِ‏ الْحَكِيمِ‏ وَ بِحَقِ‏ طه‏
وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ
يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَى حَوَائِجِ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ مَا فِي الضَّمِيرِ يَا مُنَفِّساً عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ
يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا.
حاجات خود را ذکر کنی.