22 آذر 1403
عبدالمطلب 30 حائری 18 پ 40

1 اسفند 1401 – تفسیر قرآن (آیات 46 تا 49 سوره مبارکه حضرت مریم (ع)

46 49

در محضر قرآن

خانه هایتان را نورانی کنید

تفسیر سوره حضرت مریم ( صوتی )

جلسه شماره + 26 +

موضوع جلسه : هر كس ، هرچه دارد از خداست

مورخه : 01 . 12 . 1401




مطالب بیان شده در جلسه بیست و ششم – سوره مبارکه حضرت مریم علیها السلام

👆👇

تتمه آیات 46 تا 59 سوره مبارکه حضرت مریم علیهاالسلام

هر كس، هرچه دارد از خداست.
وَهَبْنا … جَعَلْنا … رَحْمَتِنا
رحمت خداوند به قدرى وسيع است كه
انبيا هرچه دريافت مى‏كنند، تنها گوشه‏اى از آن است.
مِنْ رَحْمَتِنا

البرهان في تفسير القرآن ج‏3 ص 716
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: خَرَجَ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)
ذَاتَ يَوْمٍ يَسِيرُ فِي الْبِلَادِ لِيَعْتَبِرَ، فَمَرَّ بِفَلَاةٍ مِنَ الْأَرْضِ،
فَإِذَا هُوَ بِرَجُلٍ قَائِمٍ يُصَلِّي، قَدْ قَطَعَ إِلَى السَّمَاءِ صَوْتَهُ،
وَ لِبَاسُهُ شَعَرٌ، فَوَقَفَ عَلَيْهِ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)،

وَ عَجِبَ مِنْهُ، وَ جَلَسَ يَنْتَظِرُ فَرَاغَهُ، فَلَمَّا طَالَ ذَلِكَ عَلَيْهِ حَرَّكَهُ بِيَدِهِ، وَ قَالَ لَهُ: إِنَّ لِي إِلَيْكَ حَاجَةً قَالَ: فَخَفَّفَ الرَّجُلُ،
وَ جَلَسَ عِنْدَ إِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، فَقَالَ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): لِمَنْ تُصَلِّي؟ فَقَالَ: لِإِلَهِ إِبْرَاهِيمَ. فَقَالَ لَهُ: وَ مَنْ إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ؟
فَقَالَ : الَّذِي خَلَقَكَ وَ خَلَقَنِي.

فَقَالَ لَهُ إِبْرَاهِيمُ : لَقَدْ أَعْجَبَنِي نَحْوُكَ، وَ أَنَا أُحِبُّ أَنْ أُؤَاخِيَكَ فِي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَأَيْنَ مَنْزِلُكَ إِذَا أَرَدْتُ زِيَارَتَكَ وَ لِقَاءَكَ؟
فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ : مَنْزِلِي خَلْفَ هَذِهِ النُّطْفَةِ ؛ وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى الْبَحْرِ،
وَ أَمَّا مُصَلَّايَ فَهَذَا الْمَوْضِعُ، تُصِيبُنِي فِيهِ إِذَا أَرَدْتَنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.

ثُمَّ قَالَ الرَّجُلُ لِإِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): لَكَ حَاجَةٌ؟
فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): نَعَمْ. قَالَ: وَ مَا هِيَ؟ قَالَ لَهُ:
تَدْعُو اللَّهَ وَ أُؤَمِّنُ عَلَى دُعَائِكَ، أَوْ أَدْعُو اللَّهَ أَنَا وَ تُؤَمِّنُ عَلَى دُعَائِي. فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ: وَ فِيمَ تَدْعُو اللَّهَ؟

فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) : لِلْمُذْنِبِينَ الْمُؤْمِنِينَ.
فَقَالَ الرَّجُلُ: لَا. فَقَالَ إِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): وَ لِمَ؟ فَقَالَ:
لِأَنِّي دَعَوْتُ اللَّهَ مُنْذُ ثَلَاثِ سِنِينَ بِدَعْوَةٍ لَمْ أَرَ إِجَابَتَهَا إِلَى السَّاعَةِ،
وَ أَنَا أَسْتَحِي مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ أَدْعُوَهُ بِدَعْوَةٍ
حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ قَدْ أَجَابَنِي.

فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): وَ فِيمَا دَعَوْتَهُ؟
فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ: إِنِّي لَفِي مُصَلَّايَ هَذَا ذَاتَ يَوْمٍ،
إِذْ مَرَّ بِي غُلَامٌ أَرْوَعُ‏ ، النُّورُ يَطْلُعُ مِنَ جَبِينِهِ،
لَهُ ذُؤَابَةٌ مِنْ خَلْفِهِ، وَ مَعَهُ بَقَرٌ يَسُوقُهَا، كَأَنَّمَا دُهِنَتْ دُهْناً،
وَ غَنَمٌ يَسُوقُهَا كَأَنَّمَا دُخِسَتْ‏ دَخْساً قَالَ فَأَعْجَبَنِي مَا رَأَيْتُ مِنْهُ،

فَقُلْتُ: يَا غُلَامُ، لِمَنْ هَذَا الْبَقَرُ وَ الْغَنَمُ؟ فَقَالَ: لِي،
فَقُلْتُ: وَ مَنْ أَنْتَ ؟ فَقَالَ :
أَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ الرَّحْمَنِ عَزَّ وَ جَلَّ،
فَدَعَوْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ، وَ سَأَلْتُهُ أَنْ يُرِيَنِي خَلِيلَهُ،
فَقَالَ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): فَأَنَا إِبْرَاهِيمُ خَلِيلُ الرَّحْمَنِ،
وَ ذَلِكَ الْغُلَامُ ابْنِي.

فَقَالَ الرَّجُلُ عِنْدَ ذَلِكَ: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ الَّذِي أَجَابَ دَعْوَتِي. قَالَ: ثُمَّ قَبَّلَ الرَّجُلُ صَفْحَتِي وَجْهِ إِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) وَ عَانَقَهُ،
ثُمَّ قَالَ: الْآنَ فَنَعَمْ، فَادْعُ اللَّهَ حَتَّى أُؤَمِّنَ عَلَى دُعَائِكَ،
فَدَعَا إِبْرَاهِيمُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ‏ مِنَ يَوْمِهِ ذَلِكَ
إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرِّضَا عَنْهُمْ

قَالَ وَ أَمَّنَ الرَّجُلُ عَلَى دُعَائِهِ». فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) :
فَدَعْوَةُ إِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) بَالِغَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ الْمُذْنِبِينَ
مِنْ شِيعَتِنَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ .
(( س إبراهيم ی 41 : رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ ))

تتمه آیات 46 تا 49 مریم ع كافي ج‏1 ص175
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ‏ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اتَّخَذَ إِبْرَاهِيمَ عَبْداً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَهُ نَبِيّاً وَ إِنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ نَبِيّاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَهُ رَسُولًا وَ إِنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ رَسُولًا قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَهُ خَلِيلًا وَ إِنَّ اللَّهَ اتَّخَذَهُ خَلِيلًا قَبْلَ أَنْ يَجْعَلَهُ إِمَاماً

امام صادق ع فرمود :
خداوند متعال پنج مقام به حضرت ابراهیم داد :
1 مقام عبودیّت و بندگى
2 مقام نبوّت

3 مقام رسالت جهت تبلیغ آیین توحید از بابل
به شام و از شام به مکّه سفر کرد.
4 مقام خلیل اللّهى
5 مقام امامت

زندگی ابراهيم عليه السلام‏
از ستاره و ماه و خورشيد دل بريد،
به خدا رسيد . لا أُحِبُّ الْآفِلِينَ‏ … وَجَّهْتُ وَجْهِيَ‏ …

عمو با او قهر كرد، امّا خدا به او لطف كرد.
«وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا» «إِنَّهُ كانَ بِي حَفِيًّا»
براى خدا كناره‏گيرى كرد، شهره آفاق شد. «أَعْتَزِلُكُمْ» «جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ»

از خانه بتها فرار كرد، سازنده خانه توحيد شد.
«إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ»
جانش را در راه خدا تسليم كرد،
آتش بر او گلستان شد. «يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً»

فرزند را براى ذبح آماده كرد، جان به سلامت برد
و سنّت قربانى در جايگاهش واجب شد وَ تَلَّهُ لِلْجَبِينِ
در خلوت‏ترين مكان‏ها كعبه را ساخت،
پرجاذبه ‏ترين مناطق زمين شد.

كودك تشنه‏ى خود را رها كرد،
آب زمزم، براى هميشه جارى شد.
همه با اودشمنى كردند، خدا او را خليل خود دانست. وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلًا

حضرت ابراهيم(ع) در مورد ثروت فراوانش توسط فرشته الهي امتحان شد. آن فرشته نزديك ابراهيم(ع) آمد و با صداي بلند گفت : «سبّوح قدوس رَبُّنا و ربّ الملائكة و الروح». ابراهيم از شنيدن نام محبوب خود چنان به وجد آمد كه نيمي از مالش را به او بخشيد و فرمود: اگر يك بار ديگر اين نام را بر زبان آوري نصف ديگر مالم را به تو مي بخشم. آری انسان مي تواند به جايي برسد كه همه چيزش را فداي محبوب و معبودش كند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *