15 مهر 1403 – حکمت 406 نهج البلاغه (ثروت با توضع)

نهج البلاغه

حکمت 406

ثروت با تواضع

فقر با بزرگ منشی

تاریخ : 15 / 07 / 1403

👈 مطالب بیان شده در جلسه 👇👇

حکمت 406 نهج البلاغه وَ قَالَ (عليه السلام) :
مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِيَاءِ لِلْفُقَرَاءِ، طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ؛
امیر المومنین علی علیه السلام :
چـه زيباسـت 1 = تواضع و فروتنى ثروتمندان
در برابر فقرا ، براى به دست آوردن رحمت خدا
( = رسيدن به خشنودى و پاداش هاى الهى )

وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِيهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِيَاءِ، اتِّكَالًا عَلَى اللَّه.
2 = و از آن بهتر بى اعتنايى
و بزرگ منشى فقرا است
در برابر ثروتمندان
به خاطر تكيه كردن و توكل بر خدا .

(( این بزرگ منشی فقراء دليل است
بر كمال يقين و باور بخدا ،

زيرا طمع و خوف و ترس از غير خدا
را از بين برده و … ))

تكبر صاحبان ثروت
و خضوع ذلت بار نیازمندان در برابر آنها :

1. دو رذيله اخلاقى است
2. و باعث نابودی جامعه
3. و سبب شكاف وسيع طبقاتى مى شود
4. چهره جامعه انسانى را زشت
5. و نفرت انگيز مى كند
6. سرچشمه انواع نابسامانى ها ،
7. و سبب عداوت ها و كينه ها و بى ثباتى هاست .

تواضع از سوى هر كسى زيباست
ولى از سوى اغنيا و ثروتمندان زيباتر است

كه بر مركب غرور سوار نشده اند
و خود را گم نكرده اند

همه اموال و ثروت ها از آنِ خداست
و همه ما نمايندگان او در استفاده از آن اموال هستيم: وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُّسْتَخْلَفِينَ فِيهِ ی 7 حدید
انفاق كنيد از آنچه خداوند شما را
نماينده خود در آن قرار داده است

حكمت 228 : مَنْ أَتَى غَنِياً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِينِهِ
كسى كه به سراغ ثروتمندى
براى ثروتش برود و در برابر او تواضع كند
دو سوم دينش از دست رفته است .

ذَكَرَ رَجُلٌ عِنْدَ أَبِى عَبْدِاللَّهِ ( عليه السلام ) الاَغْنِياءَ
وَ وَقَعَ فِيهِمْ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(عليه السلام) اسْكُتْ
مردى نزد امام صادق (عليه السلام) سخن از اغنيا به ميان آورد و درباره آن ها بدگويى كرد.
امام(عليه السلام) فرمود : ساكت باش،

وسائل ج 9 ص 476
فَإِنَّ الْغَنِى إِذَا كَانَ وَصُولاً لِرَحِمِهِ بَارّاً بِإِخْوَانِهِ
أَضْعَفَ اللَّهُ لَهُ الاَجْرَ ضِعْفَينِ
اگر فرد ثروتمند صله رحم به جا آورد
و به برادران دينى خود نيكى كند
خداوند اجر او را دو چندان خواهد داد

لاَنَّ اللَّهَ يقُولُ وَما أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ بِالَّتِى تُقَرِّبُكُمْ عِنْدَنا زُلْفى إِلاَّ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِكَ لَهُمْ جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلُوا وَ هُمْ فِى الْغُرُفاتِ آمِنُونَ
زيرا در قرآن مجيد فرموده : اموال و اولادتان شما را به ما نزديك نمى كند مگر كسى كه ايمان داشته باشد و عمل صالح انجام دهد
كه پاداش آن ها به دليل اعمالشان دو چندان است
و در غرفه هاى بهشتى در امنيت خواهند بود

خصال ج‏2 ص420 امير المؤمنين (ع) :
تَكَلَّمَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع بِتِسْعِ كَلِمَاتٍ … وَ أَمَّا اللَّاتِي
فِي الْأَدَبِ فَقَالَ امْنُنْ‏ عَلَى مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَمِيرَهُ
و امّا آن سه سخن كه در ادب است عبارتند
از اينكه فرمود : به هر كس كه مى‏خواهى
احسان كن تا امير او باشى،

وَ احْتَجْ إِلَى مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَسِيرَهُ
و به هر كس كه مى‏خواهى
محتاج باش تا اسير او باشى،

وَ اسْتَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ تَكُنْ نَظِيرَهُ.
و از هر كس كه بخواهى
بى‏نياز باش تا همانند او باشى .