نهج البلاغه
حکمت 411
ناسپاسی + حق والدین
تاریخ : 20 / 08 / 1403
👈 مطالب بیان شده در جلسه 👇👇
حکمت 411 نهج البلاغه امیر المومنین علیه السلام :
وَ قَالَ (عليه السلام) : لَا تَجْعَلَنَّ ذَرَبَ لِسَانِكَ عَلَى مَنْ أَنْطَقَكَ ،
به درشتى سخن نگو و تندى و تيزى زبانت را
بر ضد كسى كه سخن گفتن را به تو آموخته
و ترا گويا كرده به كار مگير ،
وَ بَلَاغَةَ قَوْلِكَ عَلَى مَنْ سَدَّدَكَ .
استوارى گفتارت را قرار نده بر علیه كسى كه
راه نيكو سخن گفتن به تو آموخت،
و به راه راست راهنمائى نموده .
مراقب باش با چه كسى ؟
و
چطوری سخن مى گويى ؟
نكته اخلاقى و عاطفى كه
حق شناسى ايجاب مى كند
اگر انسان نعمت و موهبتى از كسى
به دست آورده ، بر ضدّ او به كار نگيرد
زيرا اين نهايت بى انصافى و ناسپاسى
و ازنظر وجدانى نيز كارى ناپسند
و ناجوانمردانه است.
1 = بر علیه خدا و دین حرف نزن و شکایت نکن و …
2 = بر علیه والدین مخصوصا مادر …
3 = بر علیه معلم و استاد …
اِسراء ی 23 قرآن مى فرمايد :
وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً
و پروردگارت فرمان داده كه جز او را نپرستيد!
و به پدر و مادر نيكى كنيد!
إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُلْ لَّهُمَا أُفّ
هرگاه يكى از آن دو ، يا هر دوى آنها ،
نزد تو به سنّ پيرى رسند ،
كمترين اهانتى به آن ها روا مدار !
وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَّهُمَا قَوْلا كَرِيماً
و بر آن ها فرياد مزن!
و گفتار لطيف و سنجيده
و بزرگوارانه به آن ها بگو !
احاديث در مورد احسان به والدين :
پاداش نگاه رحمت به والدين ، حج مقبول است. رضايت آن دو رضاى الهى
و خشم آنان خشم خداست.
احسان به پدر و مادر عمر را طولانى مىكند
و سبب مىشود كه
فرزندان نيز به ما احسان كنند.
حتّى اگر تو را زدند ، تو « افّ » نگو ،
خيره نگاه مكن ،
دست بلند مكن ،
جلوتر از آنان راه نرو ،
آنان را به نام صدا نزن ،
كارى مكن كه مردم به آنان دشنام دهند،
پيش از آنان منشين
و پيش از آنكه از تو چيزى بخواهند
به آنان كمك كن .
مردى مادرش را به دوش گرفته طواف مىداد ،
پيامبر را در همان حالت ديد ،
پرسيد : آيا حقّ مادرم را ادا كردم ؟
فرمود: حتّى حقّ يكى از نالههاى
زمان زايمان را ادا نكردى.