09 اردیبهشت 1404
عبدالمطلب 30 حائری 18 پ 36

23 دی 1403 – حکمت 417 نهج البلاغه (توبه – 2)

23

نهج البلاغه

حکمت 417

توبه ( 2 )

حقیقت توبه

تاریخ : 23 / 10 / 1403




👈 مطالب بیان شده در جلسه 👇👇

ادامه مطالب جلسه قبل 👇👇

حکمت 417 نهج البلاغه

یک توبه گنه کار بین دو توبه خداست

  1. خداوند توفیق باز گشت و توبه را به او بدهد
  2. عبد گنه کار استغفار و باز گشت به سوی خدا کند
  3. خداوند با رحمتش توبه گنه کار را قبول نماید

ی 39 مائده فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ
فَإِنَّ اللهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
پس هركه بعد از ظلمش توبه كند و ( كارهاى فاسد خويش را ) اصلاح كند ، قطعاً خداوند توبه او را مى‏پذيرد ، همانا خداوند ، آمرزنده‏ى مهربان است‏ .

وَ قَالَ (عليه السلام) لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضْرَتِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ : ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ ، أَ تَدْرِي مَا الِاسْتِغْفَارُ ؟ الِاسْتِغْفَارُ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَانٍ :
مرحله 1 و 2 حقيقت توبه
مرحله 3 و 4 شرط پذيرش توبه
و مرحله 5 و 6 شرط كمال توبه

ی 39 مائده فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ
وَ أَصْــلَــحَ
فَإِنَّ اللهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

انبياى الهى هنگامى كه براى هدايت
امت هاى مختلف مأموريت پيدا مى كردند
قبل از هرچيز، آن ها را به توبه دعوت مى نمودند.

البقرة : 199 … وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ
هود : 3 وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتاعاً حَسَناً …
هود : 52 وَ يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً …
هود : 90 وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحيمٌ وَدُودٌ
نوح : 10 فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً …
المزمل : 20 إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ … وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ

تحف العقول ص 81
اميرمؤمنان ع مى فرمايند :
إِنْ قَارَفْتَ سَيئَةً فَعَجِّلْ مَحْوَهَا بِالتَّوْبَةِ
هر وقت مرتكب گناهى شدى
هرچه سريع تر آن را به وسيله توبه محو كن

تصنیف غرر ص 194 اميرمؤمنان ع مى فرمايند : مُسَوِّفُ نَفْسِهِ بِالتَّوْبَةِ مِنْ هُجُومِ الاْجَلِ عَلَى أَعْظَمِ الْخَطَرِ; كسى كه در برابر هجوم اجل ، توبه را به تأخير بيندازد خود را در معرض
بزرگ ترين خطرات قرار داده است.

نساء 18 : وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ
حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّى تُبْتُ الاْنَ
و پذيرش توبه ، براى كسانى كه كارهاى زشت مى‏كنند تا وقتى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد ، آنگاه مى‏گويد : همانا الآن توبه كردم ، نيست .

وَلاَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ
أُوْلَئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً
و نيز براى آنان كه كافر بميرند ،
بلكه براى آنان عذاب دردناك مهيّا كرده‏ايم.

أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَى،
اوّل پشيمانى از اعمال گذشته ،

وَ الثَّانِي الْعَزْمُ عَلَى تَرْكِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً،
دوم تـصـمـيـم بر
ترك هميشگى آن ها در آينده .

كسى كه در مقام استغفار و توبه برمى آيد
بايد از گذشته خويش پشيمان باشد

و كسى كه از گذشته خويش واقعاً پشيمان است
بايد تصميم بر ترك آن ها در آينده داشته باشد.

کافی ج 2 ص 435
امام باقر ع : التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لَا ذَنْبَ لَه‏
توبه‏كننده از گناه همانند
كسى است كه گناه ندارد

و الْمُقِيمُ عَلَى الذَّنْبِ وَ هُوَ مُسْتَغْفِرٌ مِنْهُ كَالْمُسْتَهْزِى;
و كسى كه به گناه خود ادامه مى دهد
و در عين حال استغفار مى كند
گويى دارد مسخره مى كند .

( خود را يا حكم گناه را
يا نعوذ بالله خدا را
مسخره مى كند )

ادامه دارد 👆👆

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دریافت بهترین مطالب و فایل های مذهبی

لیست شبکه های اجتماعی صادقیه: