09 اردیبهشت 1404
عبدالمطلب 30 حائری 18 پ 36

27 اردیبهشت 1402 – ج51 بحار (مهدی موعود)

27

جلد 51 بحار آشنایی با امام عصر عجل الله تعالی فرجه

مهدی موعود

روایات از أمير المؤمنين علیه السلام در مورد 12 وصی بر حق پیامبر ( 2 )

جلسه سی و پنجم

تاریخ 1402.02.27




بعضی مطالب بیان شده در این جلسه👇👆

بحار ج‏51 ص111 الغيبة للشيخ الطوسي قَالَ سَمِعْتُ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ ع يَقُولُ‏ كَيْفَ أَنْتُمْ إِذَا بَقِيتُمْ بِلَا إِمَامٍ هُدًى وَ لَا عَلَمٍ يُرَى يَبْرَأُ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ.
حال شما چگونه است آنگاه كه بى‏امام هدايت
و نشانه آشکار باقى بمانيد
و بعضى از شما از بعضى ديگر بیزاری جويند

بحار ج‏51 ص112 الغيبة للنعماني قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏
خَبَرٌ تَدْرِيهِ خَيْرٌ مِنْ عَشَرَةٍ تَرْوِيهِ
امام جعفر صادق (ع) : اگر معناى يك روايت را بدانى بهتر از ده روايت است كه
ندانسته براى مردم نقل كنى!

إِنَّ لِكُلِّ حَقٍّ حَقِيقَةً وَ لِكُلِّ صَوَابٍ نُوراً ثُمَّ قَالَ إِنَّا وَ اللَّهِ لَا نَعُدُّ الرَّجُلَ مِنْ شِيعَتِنَا فَقِيهاً حَتَّى يُلْحَنَ لَهُ فَيَعْرِفَ اللَّحْنَ
هر حقى را حقيقتى و هر راستى نورى دارد
بخدا قسم ما كسى از شيعيان خود را فقيه نميدانيم جز اينكه با وى برمز و اشاره سخن بگوئيم
و او مقصود ما را بفهمد.

إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ عَلَى مِنْبَرِ الْكُوفَةِ وَ إِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ فِتَناً مُظْلِمَةً عَمْيَاءَ مُنْكَسِفَةً لَا يَنْجُو مِنْهَا إِلَّا النُّوَمَةُ
امير المؤمنين (ع) در منبر كوفه ميفرمود :
شما آشوبهاى تاريك و روزگار مبهم در پيش داريد، كه جز « نُوَمَه » كسى از آن ماجرا نجات نمى‏يابد

قِيلَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَا النُّوَمَةُ
قَالَ‏ الَّذِي يَعْرِفُ النَّاسَ وَ لَا يَعْرِفُونَهُ
عرضكردند : يا امير المؤمنين! نُوَمَه كيست؟
فرمود: كسى است كه مردم را ميشناسد
ولى مردم او را نميشناسند.
( نُوَمَه = مؤمن حق پرستِ بى نام و نشان )

وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَيُعْمِي خَلْقَهُ مِنْهَا بِظُلْمِهِمْ وَ جَوْرِهِمْ وَ إِسْرَافِهِمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ
بدانيد كه زمين از وجود حجت خدا خالى نميماند،
و بزودى خداوند بندگان گناهكارش را بكيفر ظلم
و ستم و زياده رويهاى خود ميرساند
و از دیدن حجت محروم می شوند

وَ لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا وَ لَكِنَّ الْحُجَّةَ يَعْرِفُ النَّاسَ وَ لَا يَعْرِفُونَهُ
اگر يك لحظه زمين از حجت خدا خالى بماند، ساكنان خود را فرو ميبرد.
حجت خدا در روى زمين هست، او همه را ميشناسد ولى كسى او را نميشناسد

كَمَا كَانَ يُوسُفُ يَعْرِفُ النَّاسَ‏ وَ هُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ‏ ثُمَّ تَلَا
يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ‏.
چنان كه يوسف مردم را مى‏شناخت ولى كسى او را نميشناخت. آنگاه اين آيه شريفه را تلاوت فرمود : واى بر مردم كه هر پيامبر و راهنمائى كه براى راهنمائى آنها فرستاده مى‏شود، او را مسخره می کنند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دریافت بهترین مطالب و فایل های مذهبی

لیست شبکه های اجتماعی صادقیه: