گلچین بحار
کتاب العلم
باب بیست و دوم = علم همه چیز نزد امام است ( 5 )
جلد دو صفحه 171
جلسه 474 بحار الانوار
( جلسه 402 از کتاب العلم )
تاریخ 1403.08.09
بعضی مطالب بیان شده در این جلسه👇👆
بحار ج2 ص171
عَنْ أَبِي أُسَامَةَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَسَأَلَهُ رَجُلٌ مِنَ الْمُغِيرِيَّةِ عَنْ شَيْءٍ مِنَ السُّنَنِ
به نقل از ابو اسامه : در خدمت امام صادق ع بودم
كه مردى از مُغيريان در باره پاره‌اى آداب ،
از ايشان سؤال كرد.
فَقَالَ مَا مِنْ شَيْءٍ يَحْتَاجُ إِلَيْهِ أَحَدٌ مِنْ وُلْدِ آدَمَ
إِلَّا وَ قَدْ جَرَتْ فِيهِ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ سُنَّةٌ
فرمود : هيچ چيزى نيست كه فردى از افراد آدمى
به آن نياز داشته باشد، مگر آن كه آدابى
از جانب خدا و پيامبرش در باره آن وارد شده است.
عَرَفَهَا مَنْ عَرَفَهَا وَ أَنْكَرَهَا مَنْ أَنْكَرَهَا
برخى ، آنها را مى‌دانند و برخى نمى‌دانند .
( دو نکته : 1 = همه چیز بیان شده ما از
خودمان چیزی زیاده و کم نکنیم …
2 = سعی کنیم یاد بگیریم و عمل کنیم … )
قَالَ الرَّجُلُ فَمَا السُّنَّةُ فِي دُخُولِ الْخَلَاءِ
قَالَ تَذْكُرُ اللَّهَ وَ تَتَعَوَّذُ مِنَ الشَّيْطَانِ
مرد گفت : آداب وارد شدن به دستشویی چيست ؟
فرمود : اين كه خدا را ياد كنى و
از شيطان رانده‌شده ، به خدا پناه ببرى .
فَإِذَا فَرَغْتَ قُلْتَ : الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَخْرَجَ عَنِّي
مِنَ الْأَذَى فِي يُسْرٍ مِنْهُ وَ عَافِيَةٍ
و هر گاه از تخلّى فارغ شدى ، بگويى :
ستايش، از آنِ خدايى است كه به آسانى و عافيت، آنچه مايۀ آزار من بود ، از من بيرون بُرد .
فَقَالَ الرَّجُلُ فَالْإِنْسَانُ يَكُونُ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ
فَلَا يَصْبِرُ حَتَّى يَنْظُرَ إِلَى مَا خَرَجَ مِنْهُ
آن مرد گفت : پس چه طور است كه انسان در اين حالت به سر مى‌برد ، شكيبايى نمى‌ورزد تا اين كه نگاه مى‌كند ببيند چه از او بيرون مى‌آيد !؟
( نگاه انسان به تولیداتش می افتد !؟ )
فَقَالَ إِنَّهُ لَيْسَ فِي الْأَرْضِ آدَمِيٌّ إِلَّا وَ مَعَهُ
مَلَكَانِ مُوَكَّلَانِ بِهِ فَإِذَا كَانَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ
فرمود : به خاطر اين كه هيچ انسانى در زمين نيست ، مگر اين كه دو فرشته بر او گماشته شده است. هنگامى كه انسان در حالت تخلّى قرار مى‌گيرد،
ثَنَيَا رَقَبَتَهُ ثُمَّ قَالا ابْنَ آدَمَ انْظُرْ إِلَى مَا كُنْتَ
تَكْدَحُ لَهُ فِي الدُّنْيَا إِلَى مَا هُوَ صَائِرٌ .
گردن او را خَم مى‌كنند و به او مى‌گويند :
اى آدمى‌زاده ! نگاه كن كه آنچه در دنيا براى آن تلاش مى‌كردى، به چه چيزى بدل شده است .
ادامه دارد 👆👆