22 آذر 1403
عبدالمطلب 30 حائری 18 پ 40

نقد فرقه اخباری جلسه شانزدهم (علم الحدیث و درایت الحدیث 2)

16

مطالب بیان شده در جلسه شانزدهم نقد اخباری 👆 👆 👆

✅ درایه الحدیث صفحه 141

طرق شناسايى حال راوى
عدالت‏يا وثاقت راوى به يكى از چند امر ذيل شناخته مى‏شود:
1.آزمايش و اختبار حال وى به واسطه مصاحبت و ملازمت‏با او.
2.شهرت و معروفيت‏به وثاقت، مانند مشايخ حديث پس از كلينى‏تا اين زمان.
3.تزكيه وى توسط كسى كه اطلاع بر حالش داشته باشد.

شناسايى حال افرادى كه در سلسله روايات قرار مى‏گيرند، غير از افرادمعدودى كه به وثاقت مشهورند، جز با تعديل يا جرح عالمان به احوال‏روات، ممكن نيست.

✅ درایه الحدیث صفحه 142

🔹 الفاظ توثيق و مدح
ثقه، ثبت،عين، عين من عيون اصحابنا، وجه، وجه من وجوه‏اصحابنا، من اولياء امير المؤمنين، من مشايخ الاجازه، من اولياء احدالائمه، شيخ الطائفه، من اجلاء الطائفه، صدوق، محل الصدق، صالح‏الحديث، نقى الحديث، يحتج‏بحديثه، بصير فى الحديث، خير، وكيل‏الامام، صاحب الامام، يروى عنه جماعة من الاصحاب، روى الاجلاءعنه، مضطلع الروايه، حافظ، ضابط، ينظر فى حديثه (بمعنى انه لايطرح بل ينظر فيه) ، لا باس به (بمعنى انه ليس بظاهر الضعف) جليل، مشكور، فاضل، خاصى، ممدوح، زاهد، عالم، صالح، قريب الامر، مسكون الى روايته، متقن، فقيه، صحيح الحديث، مقدم، معتمد الطائفه، اسند عنه، سليم الجنبه، يكتب حديثه، معتمد الكتاب، كثيرالمنزله (اى عالى الرتبه) .
آنچه از الفاظ مزبور دلالت‏بر توثيق و تعديل راوى دارد:عدل، ثقه، حجة، ثبت و صحيح الحديث است.

🔸 الفاظ جرح
ضعيف، كذاب، كذوب، وضاع للحديث، غال، مضطرب الحديث، منكر الحديث، لين الحديث (اى يتساهل فى روايته عن غير الثقه)متروك (اى فى نفسه) متروك الحديث، مرتفع القول (اى لا يعتمدعليه) ، متهم (اى بالكذب او الغلو) ، ساقط (اى فى نفسه) ساقط‏الحديث، واه (اى ضعيف فى الغاية) لا شى‏ء، ليس بذلك الثقة، عامى، مجهول، مهمل، غير مسكون الى روايته.

✅ درایه الحدیث صفحه 170

محدث‏بايد متوجه درستى و صداقت‏باشد.
از دروغ اجتناب كند.
معمولااحاديث مشهور را نقل نمايد (نه حديث‏هاى غريب و شاذ را) .
از ثقات‏نقل حديث كند.
احاديث منكر را ترك كند.
عارف به زمان و موقعيت‏باشد.
از لغزش در نقل و تصحيف حديث پرهيز كند.
از غلط خواندن‏حديث و تحريف خوددارى نمايد.
هنگام تحديث‏شوخى نكند.
به جدال‏نپردازد.
فروتن باشد.
چيزهايى را نقل كند كه موجب انتفاع مردم‏در واجبات و سنن ساير آداب گردد.
حديثى را كه نمى‏داند نقل نكند.
بر نعمت‏حديث گفتن كه در درجه پيغمبر قرار گرفته، شكر گزارى‏نمايد.

آنچه مورد نياز محدث است:
محدث در اين علم، به فقه و اصول و عقايد و علوم عربيت و اسماءرجال و معرفت اسانيد و تاريخ، احتياج دارد، به علاوه بايد با اهل‏حديث معاشرت و مباحثه داشته و نيكو فكر كند و ذهن خود را متوجه‏علم مزبور نمايد و بر حديث مداومت كند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *